Kiltunnel profiteert van eigen onderzoek
Het groot onderhoud van de Kiltunnel omvat ook het herstellen van betonschade aan de tunnelwanden en voegen, en het aanbrengen van een nieuwe coatinglaag. Om deze werkzaamheden goed te kunnen uitvoeren, is voorafgaande aan het groot onderhoud een hardnekkig lek in de tunnelvloer/ wand gedicht. Tunnelloodgieter Leo Leeuw (Nebest) werkte nauw samen met Sealteq aan deze injectieoperatie.
De lekkage, het gevolg van een zogeheten tandbreuk in de vloeraansluiting van twee tunnelmoten, werd al in 2001 bestreden. Destijds was het lek dusdanig groot, dat de lekwaterstroom zand meevoerde. Met de injecties die toen werden uitgevoerd, werd het acute gevaar van ondermijning van de tunnel afgewend. Er bleef een beperkte restlekkage bestaan die destijds niet kon worden opgelost. Onder voorwaarde van continue monitoring werd het aanvaardbaar geacht om het resterende lekwater, dat niet langer zandvoerend was, weg te pompen. Met de inzichten en ervaringen van eerdere injecties werd een nieuwe poging ondernomen om de lekstroom volledig te stoppen. Daarmee is de ontwikkeling van de injectiefilosofie om tunnellekkages te bestrijden weer een stapje verder en is de cirkel rond. De lekkage in de Kiltunnel in 2001 was nog niet eerder opgetreden. De aanpak die Leo Leeuw daar voor het eerst ontwikkelde, is daarna verder vervolmaakt en bij een groot aantal tunnels in binnen- en nu ook in buitenland toegepast.
Voorbeeld voor anderen
De in 2001 uitgevoerde reparatie omvatte betonboringen door de vloer en door de buitenwand, een techniek die tot dat moment niet eerder werd toegepast. De ervaring bij de Kiltunnel heeft geleid tot een methode die wordt gebruikt om lekkages in dilatatievoegen (dak en vloeren) in tunnels of onderdoorgangen te stoppen. De in de Kiltunnel ontwikkelde methode is op verzoek van Rijkswaterstaat (GPO) vastgelegd in de publicatie ‘Lekkage in tunnels’, dat ook bij het Centrum Ondergronds Bouwen (COB) in de kennisdocumenten is opgenomen. De boor- en injecteertechniek wordt nu ook in het buitenland (België en Denemarken) toegepast.
Leo Leeuw: “Tunnels uit dezelfde jaren als de Kiltunnel hebben in theorie met dezelfde problemen te maken. Het onderzoek dat door het COB is uitgevoerd, is onderdeel van de bredere vraag: kan een afzinktunnel honderd jaar mee, of moet je bij renovatie van de inrichting van de tunnel ook de betonnen constructie zelf meenemen? Onderzoek aan zinkvoegen is lastig, omdat de vloersparing van zinkvoegen onder water staan. Veel van het onderzoek kon plaatsvinden in de Kiltunnel. We deden ons onderzoek naar de zinkvoegen vanaf de fietsstroken, waardoor we de tunnel niet hoefden af te sluiten.”
Klaar voor de toekomst
De Kiltunnel profiteert nu zelf van het onderzoek. De inmiddels bewezen techniek wordt gebruikt om lekkages in dilatatievoegen in het dak, die eventueel bij het groot onderhoud worden aangetroffen te dichten. Daarmee kan ook de civiele constructie weer decennialang mee.
